1 listopada Kościół katolicki obchodzi uroczystość Wszystkich Świętych.
Dzień ten kojarzy się dla wielu z nas ze zniczami, z grobami bliskich osób, z cmentarzem, dla innych z kwiatami, a jeszcze dla innych z modlitwą i pamięcią o tych, którzy osiągnęli stan zbawienia i przebywają w niebie. Skąd pochodzi to święto?
Sądzi się, że uroczystość ta wywodzi się ze wspominania najczęściej w jednym, wybranym dniu, wszystkich męczenników chrześcijańskich. Tradycja ta sięga swymi początkami aż do pierwszych wieków. Obchody takie wprowadzano bowiem już w IV wieku. Jednak daty ich były zróżnicowane lokalnie. Dopiero w średniowieczu uroczystości wspominania męczenników rozszerzono na wszystkich zmarłych, którzy osiągnęli stan zbawienia.
Jakie zwyczaje są związane z uroczystością Wszystkich Świętych?
Już na kilka dni przed tym świętem udajemy się na cmentarze i porządkujemy groby oraz pomniki. W uroczystość Wszystkich Świętych, a także następnego dnia w Dzień Zaduszny całymi rodzinami odwiedzamy miejsca, w których spoczywają ciała naszych bliskich, rodziców, przyjaciół i znajomych, aby zapalić znicze oraz ozdobić groby kwiatami. Uczestniczymy również w Mszach Świętych.
Kwiaty i znicze na grobie są dowodem naszej miłości i pamięci o bliskich. Nie zapominamy jednak w tych dniach o modlitwach za zmarłych, które przynoszą im pomoc duchową.
A czy wiecie, że w naszej szkole każda klasa ma swojego świętego patrona?
Jeśli tego nie wiedzieliście lub zapomnieliście o tym, zajrzyjcie w wolnej chwili do sali 22 i sprawdźcie, kto w szczególny sposób patronuje waszej klasie. Nie zapominajmy o tym, że ci, którzy już osiągnęli szczęście wieczne, nadal otaczają nas opieką i wskazują drogę, która ma nas zaprowadzić do świętości.